اپرای عاشقانه موتزارت در مجموعه «کنسرت موسیقی مداوم رولکس» با حضور نوازندگانِ اپرای دولتی برلین برگزار شد. در این کنسرت، پس از ماه‌ها انزوا نوازندگان بار دیگر توانستند با مخاطبان‌شان ارتباط برقرار کنند.
در اپرای عاشقانه‌ی موتزارت، علاوه بر قطعاتی از این آهنگ‌ساز، یک آواز محلی سنتی بلغاری به نام «بوچیمیس» نیز به اجرا درآمد.
در این کنسرت «سونیا یونچوا» (خواننده‌ی سوپرانو) قطعه‌ی «آنجا دست‌هایمان را به هم می‌دهیم» اثر موتزارت را به اجرا درآورد. او درباره‌ی انتخاب این قطعه می‌گوید: «من درباره‌ی عدم امکان با هم بودن در این روزها فکر کردم، اینکه نمی‌توانیم دیگران را لمس نکنیم، با هم دست ندهیم، همدیگر را نبوسیم و در آغوش نگیریم. می‌خواستم آن‌را اینطور ارایه کنم که بگذاریم برای باهم بودن و ادامه سفرمان تصمیم بگیریم، برای اینکه در سلامتی کامل و حال خوب ادامه دهیم.»
این اپرای ۱۰۰ دقیقه‌ای تحت مقررات سختگیرانه فاصله‌گذاری اجتماعی در بین بازیگران و مخاطبان، اجرا شد. نمایش روی سن اصلی خانه اپرای هلسینکی اجرا شده و تنها به ۶۵۰ نفر یعنی جمعیتی به اندازه نصف ظرفیت سالن، اجازه ورود داده شد. زدن ماسک اجباری نبود؛ اما استفاده از آن برای حاضران در سالن اکیدا توصیه می‌شد. همچنین، از وجود گروه کُر (هم‌سرایان) روی استیج خبری نبوده و اجرای از پیش ضبط شده آنها در طول نمایش پخش شد.
منبع : موسیقی ما
