پیرو گزارش «از تار یحیی تا صراحی شجریان» که در آن نگاهی به تغییرات و ابداعات سازهای ایرانی از گذشته تا امروز داشته‌ایم؛ دو تن از هنرمندانِ عرصه‌ی موسیقی واکنش نشان داده و توضیحاتی در این خصوص ارایه داده‌اند. «موسیقی ما» وظیفه‌ی خود می‌داند ضمنِ بازتابِ نظراتِ این هنرمندان ارجمند ( مسعود حبیبی و کوروش بابایی)، آمادگی خود را برای نظراتِ آتی نیز اعلام کند.
این در حالی است که «مسعود حبیبی» – نوازنده‌ی نام‌دار دف- توضیح می‌دهد: «در سالِ ۱۳۷۲ من تصمیم گرفتم تا نقایص ساز دف را به طور ساختاری برطرف کنم و اقدام به استفاده از نوعی کاغد پلاستیکی کردم که البته برای یافتنِ این محصول جست‌وجوی بسیاری انجام دادم. در نهایت با زحمات و تلاش‌های من و دوستانِ نزدیکم این محصول در سال ۸۰ به ثبت رسید و مالکیت صنعتی آن در اختیار گرفته‌ایم. خوشحالم که این محصول با استقبال روبه‌رو شد و همگان از آن استفاده می‌کنند.»
در این میان «کوروش بابایی» نیز می‌گوید: «درباره‌ی ویدیوی این گزارش که در اینستاگرام منتشر شده است، من نوشته‌ام که متاسفم که اطلاعات غلط یا ناقص به مخاطب می‌دهید، در این ارتباط باید توضیح دهم تعدادی از هنرمندانی که در آن ویدیو معرفی شده‌اند، از دوستان صمیمی من هستند یا گذشتگانی که باعث افتخار این کشور بوده و هستند و هیچ ایرادی به آن اساتید و دوستان خودم نمی‌گیرم و همه‌شان را روی چشم می‌گذارم فقط دو مورد وجود دارد، اول آنکه سهمِ «پیتر بیفن» در ساز «شاه‌کمان» نادیده گرفته شده است و از آن طرف درباره‌ی سازهایی با پوستِ مصنوعی که قبل از هر کسِ دیگری، آقای «مسعود حبیبی» از اوایلِ دهه‌ی ۷۰ سازهای پوست مصنوعی را درست کردند و در سال ۸۰ این اختراع را ثبت کردند و برگه‌ی ثبت اختراع آن موجود است.»
«موسیقی ما» مدارکِ لازم برای ثبتِ این اختراع را نیز در ضمیمه می‌آورد.
