«علی‌اصغر بیانی» ـ نوازنده و معاون هنری فرهنگستان هنر ـ در سن ۶۸ سالگی در سفرش به کویر دچار مسمومیت غذایی می‌شود و دار فانی را وداع می‌گوید. پیکر او هم‌اکنون برای مسائل مربوط به کالبدشکافی به بیمارستانی در اصفهان منتقل شده است.
علی اصغر بیانی ۱۸ اسفند ۱۳۳۰ در تهران و در خانواده‌ای فراهانی الاصل متولد شد. او تحصیلات خود را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته هنرهای تجسمی به پایان رساند و همزمان به فراگیری موسیقی مشغول شد و از محضر استادان موسیقی بهره برد. بیانی ردیف میرزا عبدالله را نزد استاد محمدرضا لطفی مشق کرد و یکی از ردیف‌دانانی است که موسیقی را به روش شفاهی و با توجه به اصول و مبانی سنّتی آن آموزش می‌دهد.
بیانی چندین سال به تحقیق در موسیقی مقامی ایران پرداخت و مسوولیت گروه تحقیق موسیقی خراسان را در مرکز پژوهش‌های فرهنگی بر عهده داشت. از فعالیت‌های هنری دیگر او به اختصار می‌توان به عضویت در شورای عالی موسیقی، عضویت در هیات موسیقی مقامی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مسوول هنری جشنواره بزرگ موسیقی در آوینیون فرانسه، داوری در جشنواره‌های مختلف موسیقی، سخنرانی و اجراهای متعدد در داخل و خارج از کشور اشاره کرد.
در پی اعلام این خبر «حسام‌الدین سراج» – خواننده‌ی نام‌دار ایرانی- در پیامی نوشته است: ««استاد علی بیانی عزیز به آسمان پرکشید. علی بیانی نوازنده تار و سه‌تار و دوتار خراسان، موسیقی‌شناس، موسیقی‌دان و چشم و چراغ اهل دل و اهل هنر بود. خبر اسفبار بود و غیرمنتظره. علی بیانی زمینیان را وداع گفت؛ گوئی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود/ باربربست و به گردش نرسیدیم و برفت. بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران / کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران. درگذشت نابهنگام استاد بیانی عزیز را به خانواده محترم ایشان و همه ایرانیان هنر دوست و صاحبدل تسلیت عرض می‌کنم.»
در همین رابطه «فرهنگستان هنر» نیز طی پیامی درگذشتِ او را تسلیت گفت. در متنِ این پیام آمده است:
«بازگشت همه به سوی اوست
مردن عاشق نمی‌میراندش/ در چراغی تازه می‌گیراندش
خبر غمبار درگذشت استاد علی‌اصغر بیانی، هنرمند وارسته، نوازنده سه‌تار، آموزگار موسیقی‌شناس و عضو گروه موسیقی فرهنگستان هنر، موجب تألم و تأسف بسیار شد. او که به پای همت، دل در گرو باده سنت‌های اصیل موسیقایی نهاده بود، به درویشی و خرسندی، دمی زآموختن و آموزاندن موسیقی این مرزوبوم نیاسود و گنج جان به رنج فراگیری ناتمام بسود.
بی‌تردید فعالیت‌های استاد بیانی در رهنمایی علاقه‌مندان به فراگیری موسیقی ردیف دستگاهی، و نیز پیگیری مداوم در شناخت و معرفی بزرگان موسیقی نواحی ایران و پژوهش در حکمت و ادب مفاخر گذشته ایران فرهنگی، مُهر و نشان خود را در تاریخ موسیقی معاصر ایران بر جای خواهد گذاشت.
مرگ چنین خواجه نه کاری‌ست خُرد
فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران ضایعه فقدان نابهنگام استاد بیانی را به جامعه والای موسیقی صمیمانه تسلیت می‌گوید و از خداوند متعال برای دوستداران، شاگردان و خانواده محترمشان به‌ویژه همسر و دو دخت گرامی‌شان، صبر و پایداری بر این مصیبت مسئلت می‌کند.»
